برنج ﻫﺎﺷﻤﯽ:
برنج هاشمی از بهترین و برترین برنج های مرغوب و خوش پخت انواع برنج گیلانی است که در روستایی به نام “چاپارخانه” در اطراف خُمام است که در شمال شرقی شهر رشت، مرکز استان گیلان می باشد. سعلت نام گذاری برنج هاشمی کاشف این نوع برنج آقای یوسف هاشمی است که در سال ۱۳۶۴ این برنج را کشف کرد و در اوایل سال های ۱۳۷۰ به تولید انبوه آن پرداخت.
برنج هاشمی به دلیل باریک بودن ساقه، مانع حضور کرم ساقه خوار درون خود می شود. همین دلیل کشاورزان سم کمتری را برای دفع آفت استفاده می کنند؛ در نتیجه این نوع از برنج در برابر آفت ها نسبت به گونه های دیگر مقاوم است.
برنج هاشمی نسبت به برنج های دیگر قد بلندتری دارد؛ تعداد شلتوک هایی که در طول خوشه قرار گرفته اند باعث می شود که قد برنج بیشتر شود.
به دلیل بلند بودن ساقه این برنج، نمی تواند در هر زمینی پرورش یابد؛ این زمین باید از نظر مواد مغذی در حد مناسبی باشد وگرنه خم می شود و ساقه های آن روی زمین می افتد. به این حالت اصطلاحا گفته می شود که ساقه برنج، خوابیده یا افتاده است. این مساله افتادن ساقه برنج، سبب می شود که هزینه بیشتری برای درو به کشاورز تحمیل می کند.
برنج هاشمی دو نوع کلی دارد: برنج هاشمی سرد و برنج هاشمی گرم. نوع سرد آن، ساقه باریک تری نسبت به نوع گرم دارد و یک هفته تا ده روز دیرتر از نوع گرم تر آن می رسد؛ و به گفته کاشف برنج هاشمی، نوع سرد برنج هاشمی بهتر از نوع گرم آن می باشد.
