رسم چاه نخجیر در استان گیلان

برگزاری مراسم شب چله در استان گیلان
تیر ۱۶, ۱۳۹۷
آداب عروس گوله در استان گیلان
تیر ۱۶, ۱۳۹۷

چاه نخجیر

در زمان­های قدیم حاکمان گیلان به شکار علاقه­‌مند بودند. در عمیلات شکار یا همان چاه نخجیر ، قسمتی از جنگل به عنوان شکارگاه انتخاب می‌­شود. سپس دو رشته از شاخه‌­های درختان را به شکل پرچین می‌­پیچند. سپس این دو پرچین در یک نطقه نهایی متمرکز می‌­شود که شکار نتواند به راحتی از آن عبور کند. در این نقطه به اندازه ۱۰ متر این پرچین‌­ها حصاری را ایجاد کردند.

در چاه نخجیر مردان گیل و دیلم، در پشت پرچین­‌ها می‌­روند تا شکار را به آنجا برانند. در این میان عده‌­ای با ساز نقاره ایجاد هیاهو می‌­کردند. در اطراف محوطه هم سکوی کوچکی از مردان تشکیل می­‌شد که وقتی حیوان به دام افتاد، درهای لانه‌­هارو می‌­بستند. وقتی گرازها، گرگ­‌ها و … در لانه محبوس می­‌شدند، گوزن‌­ها توسط این مردان شکار می‌­شدند؛ چون نمی‌­توانستند از دالان به لانه­‌ها بروند.

حاکمان دولت بر روی این سکو قرار می‌­گرفتند تا فرمان باز شدن لانه‌­ها را بدهند؛ فقط یک گراز می‌­توانست از آن­جا خارج شود. در این لحظه یک نفر را برای ورود به محوطه انتخاب می­کردند تا با یک ضربه گراز را از پای دربیاورد.

شاه عباس صفوی بعد از این­که گیلان را به تسخیر درآورده بود، شکارهایی انجام ­بود. در سال ۱۰۰۳ هجری قمری عملیات شکار را با ۱۰هزار مأمور انجام داد. در سال ۱۰۲۳ هجری قمری شاه عباس به جنگل رانکوه در گیلان آمد و حدود ۳۰ هزار مأمور برای شکار از نواحی بیه پس و بیه پیش به دستور ایشان آمدند. در این شکار تعداد بسیار زیادی از حیوانات وحشی و هم‌چنین مرگ ۲۷۰۰ نفر از مأموران همراه بود. در نهایت، پس از ترک بازدیدهای شاهانه، این گونه کشتارها به پایان رسید.